Γιαννης Ριτσος

Και νά, αδελφέ μου, που μάθαμε
να κουβεντιάζουμε ήσυχα-ήσυχα
κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα ― δε χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί
θα βρούμε αυτά τα λόγια
που παίρνουν το ίδιο βάρος σ’ όλες τις καρδιές,
σ’ όλα τα χείλη
έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα,
και τη σκάφη-σκάφη,
κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε:
«τέτοια ποιήματα σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα».
Αυτό θέλουμε και μεις.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ’ τον κόσμο
εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.